غلام سخی علیزاده در سال 1346ش، در شهرستان سوزمه قلعه از مربوطات استان سرپل واقع در شمال افغانستان، در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را در سال 1352ش، در مدرسه دولتی آغاز کرد. همزمان با دروس مدرسه در نزد روحاني محل زندگي اش آموزه هاي دینی را آموخت. يادگيري قرآن را در محضر شهيدحجت السلام والمسلمين شيخ محمداسحاق آخوند شروع كرد.

 دوران نوجواني اش با اشغال نظامي افغانستان توسط شوروي همزمان شد. اين رخداد او را از ادامه تحصيل بازداشت. در زمستان 1359ش و در سن 13 سالگي دوره‌ي يادگيري فنون دفاعي را فراگرفت و به جمع چريك‌هاي مسلمان پيوست. به عنوان كم سن ترين عضو نيروهاي مقاومت جهادي سوزمه قلعه به سرپل عزيمت نموده و اولين نبرد در برابر اشغال‌گران را در آن ساحه تجربه كرد. گرچه او مصمم به حضور هميشگي در ميدان هاي جهاد بود، اما پس از شهادت تعدادي از همرزمانش، او تصميم گرفت كه به خواسته‌هاي همرزمان شهيدش جامه‌ي عمل بپوشاند. زيرا آنان در زمان حيات خويش بارها از وي خواسته بودند كه به جاي حضور در ميدان رزم به سنگر مدرسه رفته و از طريق ادامه ي تحصيل راه شهدا را ادامه داده و پيام آنان را به ديگران برساند.

در تابستان 1361ش، ميدان‌هاي رزم را ترك كرد و در سن 15 سالگي راه هجرت علمي را در پيش گرفت. از اواخر سال 1361ش، رسماً به حوزه علمیه قم وارد شد و در مدرسه حجتيه تحصيل دروس حوزوي را آغاز كرد. در كنار تحصيل، آنچه توان داشت، در راستاي پشتيباني از مجاهدت هم‌وطنانش مي كوشيد. در تظاهرات‌هايي كه در محكوميت تجاوز شوروي توسط مهاجرين برگزار مي‌شد، فعالانه مشاركت مي كرد. در سال1368ش، در راستاي حمايت از  آرمان هاي جهادي، با همكاري برخي از روحانيون منطقه، در راه اندازي اولين صندوق قرض الحسنه در ميان مردم مهاجرسوزمه قلعه، نقش فعال به عهده گرفت.

بعد از چندين سال علم آموزي، در سال 1370ش، با جمعي از مجاهدین بار ديگر به سنگرهاي جهادي افغانستان بازگشت. نزديك به چهارسال در صحنه هاي جهادي و فرهنگي حضور مستمر داشت. در اواخر سال 1373ش، جهت تكميل تحصيلات دروس حوزوي به جمهوري اسلامي ايران بازگشت. در بهار 1374 در امتحانات سالانه حوزه شركت ورزيد و از آن پس به تحصيل ادامه داد. هم زمان با آن و در راستاي تجليل و تكريم از حماسه‌ي شهيدان، با همكاري مجاهدان و جمعي از طلاب سوزمه‌قلعه در تأسيس يك مركز فرهنگي تحت عنوان «كتابخانه رسول اكرم(ص)» مشاركت ورزيد. در سال 1376ش، جمع‌آوري مطالب مربوط به تحولات سال‌هاي جهاد را آغاز كرد. بعد از چند سال تلاش در سال 1380 اولين كتاب را با عنوان «سوزمه‌قلعه در مسير جهاد و هجرت» تدوين كرده و به چاپ رساند. در همان سال سطح سه حوزه را به پايان رساند. سپس در سطح چهار (دوره خارج اصول وفقه) حوزه، به تحصیلات عاليه ادامه داد و در سال1387ش، سطح چهار حوزه را به پايان رساند.

در اواخر سال 1381 در يك سفر تبليغي به كشورش بازگشت. در اين سفر براي اولين بار از آبادي‌هاي ويران شده‌ي سوزمه‌قلعه كه توسط ارتش سرخ و كمونيست‌ها تخريب گرديده بود و هم چنين از مزار شهداي آن ديار يك فيلم مستند تهيه نمود و پس از بازگشت، در ميان مهاجرين سوزمه‌قلعه مقيم ايران تكثير كرد. در سال 1383ش، دومين كتاب را كه حاوي زندگي‌نامه چندصد شهيد بود، با نام «سوزمه‌قلعه در مسير شهادت» به چاپ رساند. متعاقب آن به جمع‌آوري عكس هاي شهدا و مجاهدان سوزمه‌قلعه پرداخت و آن را در قالب يك فيلم ترتيب داد و در ميان مردم منطقه توزيع نمود. او به عهدي كه با شهيدان بسته‌بود، هم چون گذشته وفادار ماند. در همين راستا تلاش ديگري را آغاز كرد. هيچ يك از محدوديت هاي مالي و بي مهري هاي ديگران او را از رسيدن به هدف باز نداشت. در تلاش دو ساله رخدادهاي دوران جهاد و بيوگرافي چند صد شهيد سرپل را گردآوري نموده و در سال 1388 در قالب يك كتاب با نام «حماسه هاي ماندگار در سرپل» به چاپ رساند. در سال 1389ش، با جمع‌آوري صدها عكس شهيد و رزمندگان مجاهد، آن را در قابل يك دي وي دي تكثير نموده و در اختيار همگان قرار داد.